 خود شما سر منشا’ تمام انرژی ها هستید توجه :اين سايت بر طبق قوانين بين الملل و قوانين فيلترينگك جمهوري اسلامي ايران مي باشد. اين و بسايت به شماره پرونده 3452 تحت پوشش مبارزه با جرايم و مفاسد اينترنتي جمهوري اسلامي ايران مي باشد 
:Powered By BLOGFA.COM |
وقتی نباشی کسی سراغتو نمیگیره چقدر زیباس بی بهانه احوال همو پرسیدن در این دنیای ماشینی همه چیز شده کنسروی هنوزم هم چایی آتیشی مزه خودشو داره نوش ؟!
+
نوشته شده در دوشنبه سی و یکم مرداد ۱۴۰۱ ساعت 10:9 توسط امیر
|
نیاز دارم مدتی نباشم ...
+
نوشته شده در یکشنبه سی ام تیر ۱۳۹۸ ساعت 11:13 توسط امیر
|
برنده/برنده یک تکنیک نیست، که فلسفه کلی کنش متقابل انسانهاست. در حقیقت بهترین نوع از شش برداشت کنش متقابل است. کنشهای متقابل عبارتند از:
برنده/برنده یا بیا کاری کنیم که هر دو برنده باشیم. برنده/بازنده یا من باید ببرم به قیمت باخت تو. بازنده/برنده یا من میبازم و تو خواهی برد. بازنده/بازنده یا هر دو میبازیم برنده/برنده یا صرفنظر یا اگر نتوانیم هر دو برنده شویم بهتر است کلا فراموشش کنیم. برنده یا من مسئول برد خودم هستم تو هم به فکر خودت باش
+
نوشته شده در چهارشنبه یازدهم بهمن ۱۳۹۶ ساعت 9:45 توسط امیر
|
شانس همون کار مثبتیه ، که تو در طبیعت انجام دادی و طبیعت به تو ، یک کار خوب یا یک انرژی مثبت بدهکاره و باید به تو ، یک سود بده یا یک انرژی مثبت برسونه . از دیدگاههای مختلف : از نظر سنتی : از نظر مذهبی : از نظر بودا : از نظر متافیزیک :
+
نوشته شده در یکشنبه بیست و یکم خرداد ۱۳۹۶ ساعت 8:55 توسط امیر
|
in my dream
در رویاهایم Children sing A song of love for every boy and girl The sky is blue The fields are green And laughter is the language of the world Then I wake and all I see Is a world full of people in need Does it have to be like this Tell me why Is there something I have missed Tell me why Cause I don’t understand When so many need somebody we don’t give a helping hand Tell me why Every day I ask myself What will I have to do to be a man Do I have to stand and fight To prove to everybody who I am To waste in a world full of war Does it have to be like this Tell me why Is there something I have missed Tell me why Cause I don’t understand When so many need somebody we don’t give a helping hand Tell me why
+
نوشته شده در سه شنبه دوازدهم بهمن ۱۳۹۵ ساعت 11:46 توسط امیر
|
زُل زدن مایه ی آزار است زُل نزنیم؛
به زن چاق توی پراید، به النگوهای طلایی ردیف توی دستش. به زن و شوهری که توی خیابان بحث می کنند، به مرد دست و پا شکسته ی عصا به دست، به ویلچرنشینش حتی؛ با ماسک و بی ماسک. به دختری که با علاقه به گربه های کثیف و لاغر مردنی توی خیابان غذا می دهد، به زنی که روی نیمکت پارک تنها نشسته و آرام اشک می ریزد. به بچه ی مریض، به آدم علیل، به زیپ باز پیرمرد، به دست لرزان و چروکیده ی پیرزن، به دخترک ژنده پوش فال فروش، به جوان شیک روزنامه فروش؛ زل نزنیم به آدم های ِتا مغز ِ استخوان خیسِ بدون چتر؛ به زن و شوهر با اختلاف سنی زیاد، که دست همدیگر را گرفته اند و راه می روند، به دوست داشتنشان زل نزنیم؛ به درز پاره ی لباس، به صورت سوخته و پوست جمع شده، به زن زیبا، به مرد زشت، به زنی که دوربین به دست از زمین و زمان عکس می گیرد، به تنهایی زنی که برای خودش گُل می خرد؛ به مردی که راه می رود و زیر لب با خودش حرف می زند. به گدا، به دیوانه؛ به دیوانه ها هم زل نزنیم، بگذاریم آرام برای خودشان لبخند بزنند، بخندند. بگذاریم آنکه دلش گرفته و اشک می ریزد هم با خیال راحت گریه کند، زل نزنیم، زل زدن مایه ی آزار است. کاش مجلس قانونی وضع می کرد و زُل زدن را جرم اعلام می کرد. کاش سر در هر مدرسه ایی می نوشتند وای بر زُل زنندگان...
+
نوشته شده در شنبه چهارم دی ۱۳۹۵ ساعت 10:43 توسط امیر
|
گاهی
یک حرف، یک شخص، یک فصل ، یک .... همه اینها حال ادم را خوب میکنه چقدر خوبن این یک ها ....... ؟!
+
نوشته شده در دوشنبه دوازدهم مهر ۱۳۹۵ ساعت 10:2 توسط امیر
|
💐🍃🌿🌸🍃🌾
🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 ❣ انسانهای صادق به صداقت حرف هیچکس شک نمی کنند و حرفِ همه را باور دارند، انسانهای دروغگو تقریبا حرف هیچکس را باور ندارند و معتقدند که همه دروغ می گویند. انسانهای امیدوار همواره در حال امیدوار کردن دیگرانند، انسانهای نا امید همیشه آیه یاس می خوانند. انسانهای حسود همیشه فکر می کنند که همه به آنها حسادت می کنند. انسانهای حیله گر معتقدند که همه مشغول توطئه هستند، انسانهای شریف همه را شرافتمند می دانند. انسانهای بزرگوار بیشترین کلامشان، تشکر از دیگران است. 🌿
+
نوشته شده در سه شنبه هجدهم خرداد ۱۳۹۵ ساعت 7:28 توسط امیر
|
✔️همه چیز در زندگی گذرا و موقتی است.
+
نوشته شده در دوشنبه بیست و هفتم اردیبهشت ۱۳۹۵ ساعت 8:24 توسط امیر
|
گاهی اوقات اینقدر میری تو لاک خودت که حتی خودتم نمیتونی از توش بیای بیرون .....گاهی دلت میگیره از این دنیای پراز ارتباطات مجازی که با تمام فنآوری که داره هنوز نتونسته جای خالی یک اطاق دنج رو برات پر کنه ...... توی دنیایی که همه دارن به خوشون هم دروغ میگند ...... ما خوبیم خوب زندگی میکنیم ...... لباس خوب؟ زندگی خوب؟ ماشین خوب ؟ حساب پر از پول ؟
اما آیا هیچکدومشون برات آرامش به ارمغان می آورند؟..... باید رفت مثل گذشته ها گوشه دنجی پیدا کرد .... داشته ها و نداشته هایت را ریخت وسط ..... شاید میخام فرار کنم از خودم این زندگی رو دوست ندارم .... دیدن نمایش قشنگه اما اون سیاه بازی که تاتر بازی میکنه کی از دلش خبر داره ...... گاهی خندان و گاهی گریان گاهی سکوت و گاهی فریاد ..... بیشتر از هر کسی دلم میخاد برای خودم بنویسم ....... بنویسم و بنویسم ..... چقدر زیادن انسانهایی که از دور بسیار زیبا و خندان هستند ..... دور همیشه زیبا بوده همیشه میشود دید و شنید دمادم این ها کار های روزمره ما هستند.... سلام صبح بخیر خداحافظ ......سلام ظهر بخیر خداحافظ..... سلام شب بخیر خداحافظ ..... نمیدونم چه جایی باز کرده این کاشکیهای من در زندگیم ........ کاش میتونستم پروازکنم ...... کاش میتونستم خیلی چیزها رو تغییر بدم .....کاش آب دریا بودم ...... کاش فرساوی همه دنیا خودم و خودم بودم.... غرق در افکار خودم زندگی ...... چی شد که این شد .....
+
نوشته شده در سه شنبه بیست و هفتم بهمن ۱۳۹۴ ساعت 11:47 توسط امیر
|
هيچكس را در زندگی مقصر نمی دانم...
+
نوشته شده در یکشنبه بیست و نهم شهریور ۱۳۹۴ ساعت 11:0 توسط امیر
|
مَردُم کیست؟ مَردُم ذاتا قاضی به دنیا میاد.
+
نوشته شده در یکشنبه نهم فروردین ۱۳۹۴ ساعت 9:30 توسط امیر
|
گاهی خودت را مثل یک کتاب ورق بزن،
+
نوشته شده در شنبه هشتم فروردین ۱۳۹۴ ساعت 9:29 توسط امیر
|
مگر میشود برای تخریب روح و قلب و احساس و دنیای یک انسان، تنها یک کلمه بگوییم : "ببخشید" مگر میشود عمری را هدر داد و خوشبختی را گرفت و بازهم گفت : "جبران میکنم" مگر میشود غرور کسی را جلوی دیگران خرد کرد و با یک کلمه "ببخشید" غرور له شده اش را پیوند بزنی مگر میشود در مورد کسی زود قضاوت کرد اما وقتی متوجه اشتباه خود میشوی بگوئی "ببخشید" با گفتن ببخشید : چه چیز را میشود جبران کرد؟چه چیزی را میشود بخشید؟ گاهی چیزی برای جبران نیست ....کاری که بتواند اندکی مرهم درد باشد، نیست. گذشت هم جایی ندارد ....وقتی آگاهانه میدانیم دست به کشتار هویت و شخصیت کسی میزنیم ....انتظار بخشش هم نابجاست .... شخصیت کسی را که با گفتن توهین به آشوب کشیدی ، با گفتن ببخشید آرام نمی شود ... وقتی رشته مهربانی را که نازک شده است بجای ضخامت،ازهم میگسلانیم ؛ وقتی شانه ای که پناه اشکهایی است را بجای پیشکش ،دریغ میکنیم؛ وقتی بجای آرامش ،دغدغه هدیه میکنیم ؛ وقتی بجای شادی ، اشک می آفرینیم ......؛ چگونه زمزمه کنیم "ببخش ".... فرصت جبران نیست ،شاید زمان باشد اما چیزی برای جبران نیست ...
+
نوشته شده در جمعه پانزدهم اسفند ۱۳۹۳ ساعت 9:40 توسط امیر
|
این روزها سخت از بعضی ادمها دلگیرم، دلتنگ کودکی هایم شده ام انجا که بغض میکنی و گوشه ای میرفتی زانوهایت را بغل میکردی و با ریشه های فرش بازی میکردی، حق حق میزدی، بعد ناگهان دستانی مهربان تو رادر اغوشت میکشید، خودت را در بغلش محو میکردی بغضت میترکید، اشکهای قطره قطره ات را همراه با نوازش پاک میکرد، در نهایت منتظر بهترین جمله زندگیت میشدی؟! (( بگو کیست تا خودم فردا به حسابش برسم ))
+
نوشته شده در سه شنبه دوازدهم اسفند ۱۳۹۳ ساعت 10:45 توسط امیر
|
|
