هشدار درباره گسترش قحطي آب در كشور
پروفسور پرويز کردوانی پدر كويرشناسي ايران است. او سال‌ها قبل در مورد بحران آب هشدار داده و هنو هم به تنهايي اين هشدارها را فرياد مي زند. او مي گويد: ما در اين مملكت متوجه نيستيم كه آب هم مريض و بعد پير و بعد از آن مي ميرد. بهانه گفت و گوي «تهران امروز» با اين كارشناس ارشد محيط زيست حرف هاي چند روز قبل وزير نيرو در مورد بحران آب در كشور است. او مي‌گويد: ما به سمت بحران نمي رويم ما همين الان در گير بحران آب هستيم و اگر فكري براي آن نكنيم به زودي ديگر آب نخواهيم داشت.
كردواني در آغاز اين گفت‌و‌گو مي گويد: اينكه آقاي وزير گفته در حال حركت به سمت بحران آبي هستيم باز هم جاي شكرش باقي است و مي توانيم اميدوار باشيم كه مسئولان دولتي هم در حال پذيرش واقعيت‌ها هستند اما واقعيت اين است كه وضع منابع آبي از آنچه وزير گفته خيلي بدتر است. او كه سال هاست در اين زمينه فعاليت مي‌كند و كتاب هايي هم در اين‌باره نوشته مي‌افزايد: من سال ها قبل اعلام كردم كه« آب هم پير مي‌شود.» ما در طول اين سال ها منابع آبمان را مورد بي‌توجهي قرار داديم. در كتابي در سال 1363 نوشتم كه در حال غارت آب هستيم. واقعيت اين است كه منابع آب كشور از طريق حفر بي رويه چاه ها در حال غارت شدن است. او مي گويد: 30 سال قبل آن زمان كه غفوري فرد وزير نيرو بود هشدار دادم كه 80 درصد چاه‌هاي حفر شده بايد بسته شود. اما متاسفانه توجهي به اين موضوع نشد. در منطقه كرمان در حال حاضر 1650 حلقه چاه وجود دارد. وقتي اين چاهها حفر مي‌شد مدام باغات را گسترش مي دادند. اما حالا كه ديگر آبي در كار نيست اين باغ ها شروع كرده‌اند به خشك شدن و سالي 7 هزار هكتار باغ در اين مناطق خشك مي شود. يعني با اين كار ما هم منابع آب مان را هدر داديم و هم از طرف ديگر معضلي ديگر را پيش‌رو داريم.
چرخه آب عوض شده
كردواني مي‌گويد: با كارهاي اشتباه و مقطعي و تصميمات غيركارشناسي كاري كرده‌ايم كه چرخه آب برعكس شود. در كتاب‌هاي دبستان و دبيرستان در مورد بارندگي و تشكيل دخاير آب زير زميني و سطحي و.. به بچه ها آموزش‌هايي داده مي شود و كم و بيش نسل امروز با اين مباحث آشنا هستند. اين چرخه طبيعي به‌خاطر ندانم كاري هاي انجام شده در كشور برهم‌خورده و در واقع منبع تجديد پذير ديگر درست نمي‌شود.
او ادامه مي‌دهد: در حال حاضر عمق چاه هاي حفر شده در كشور به 350 و در برخي مناطق به 550 متر رسيده است. خوب با اين حساب چه انتظاري از دخاير و سفره‌هاي زير زميني داريم؟ از قول من بنويسيد كه در 5 تا 50 سال آينده اگر اين روند ادامه داشته باشد ديگر آبي در كشور وجود نخواهد داشت. او درخصوص توضيح منظورش از 5 تا 50 سال آينده مي گويد: يعني از 5سال آينده از مناطق كم آب قطع شدن و از بين رفتن كامل منابع آبي شروع و تا 50 سال آينده پر آب ترين مناطق كشور هم ديگر آب طبيعي نخواهند داشت.
او مي افزايد: در اين سال ها ما مدام در حال سد سازي بوديم و در اين زمينه در رده هاي اول و دوم جهان قرار گرفتيم اما از اين سدها چه استفاده‌اي كرديم؟ در حالي كه اين سدها مدام در حال پر شدن از گل و لاي هستند و در آينده اي نزديك آنها را هم ديگر در اختيار نخواهيم داشت. پر شدن سدها يك پديده مهم است كه مورد توجه قرار نگرفته است و به عنوان مثال همين سد لتيان و كرج تا 30 سال ديگر كلا پر مي شوند.
كردواني مي گويد: در اين سال ها مدام بر عمق چاه ها افزوده و حفر چاه ها در مناطق مختلف افزايش داشته است . در گذشته كندن و رسيدن به آب از طريق قنات سال ها وقت مي برد اما الان با تكنولوژي هاي جديد در 15 روز مي شود به آب چاه دست يافت. بر همين اساس در حالي در سال 55 حدود 50هزار حلقه چاه در كشور وجود داشت كه ظرف 5 سال و در سال 60 اين تعداد دوبرابر شد. همان زمان بايد 75 درصد چاه ها را مي بستند.
توسعه بي برنامه
او مي‌گويد: همه اين غارت هاي منابع آبي با توجيه اين انجام شد كه مي‌خواهيم به توسعه دست پيدا كنيم و كشاورزي را توسعه بدهيم و.. . اما آيا اين راه توسعه است كه مهم ترين و حياتي‌ترين بخش منابع خدادادي را اينگونه از بين ببريم؟ اين موضوع توسعه بي‌برنامه در همه زمينه ها وجود داشته است. در حوزه آموزش عالي هم با همين ديدگاه شروع كردند به توسعه آشفته دانشگاه ها. به هر حال اين روند توسعه ادامه داشت اما توجه نمي شد كه فقط افزايش سطح زيركشت كشاورزي يا افزايش تعداد كارخانه ها و روند بي رويه گسترش شهرها توسعه نيست براي توسعه بايد برنامه منطقي و درست داشت.
او مي افزايد: وقتي شهرها گسترش پيدا كرد مشكل تامين آب آنها به وجود آمد. بعد شروع كردند از استان هاي آبخيز به مناطق ديگر آب دادن و نتيجه‌اش اين شده كه در خوزستان آب را برگردانديم به سمت اصفهان. اما آيا اين كار منطقي بود. او با انتقاد از سياست انتقال آب از مناطق پر آب به ديگر مناطق مي‌گويد: هر استان كم آبي را كه بخواهيد نابود كنيد فقط كافي است به آن آب بدهيد. چون با اين اقدام فقط تشنگي شان افزايش مي يابد بدون اينكه سير‌اب شوند. نتيجه اين مي شود كه استان هاي ديگر هنوز كم آبي دارند و از اين طرف ارتش در كارون رژه مي رود.
سدها را به روي كشاورزان بستند
كردواني مي گويد: صنعت سد سازي كه رونق گرفت اميدوار شديم با اين اقدام زمينه اي فراهم شود كه دست از سر آب هاي زير زميني برداشته شود. اما سدها را ساختن و آبش را بر روي كشاورزان بستند. اين آبها را بردند دادند به شهرها و كشاورزان هم رفتند سراغ حفر چاه هاي عميق تر و اين باعث شده كه ما حالا با اين بحران جدي مواجه هستيم.
او با انتقاد از سياست‌هاي اتخاذ شده براي مديريت بحران آب مي‌گويد: آمدند و دشت‌هاي ممنوعه براي حفر چاه اعلام كردند اين يعني محدود كردن كشاورزان كه از اقشار آسيب پذير به حساب مي‌آيند در حالي كه از آن ور هم به بهانه تامين آب آنها را از آب سدها محروم كرده ايم.
چه بايد كرد؟
كردواني در پاسخ به اينكه براي رفع يا كاهش اثرات اين بحران در حال حاضر چه بايد كرد مي گويد: وضعيت ما مانند خانواده اي است كه با وجود كمبود درآمد به خرج كردن هاي آنچناني عادت كرده است. سرپرست خانواده تا يك جايي با قرض و وام و اضافه كار و... اين خرج ها را تامين كرده اما حالا ديگر از عهده آن بر نمي آيد. در اين شرايط او بايد چه كار كند؟ آيا غير از اين است كه بايد به خانواده اش حقيقت را بگويد و براي بيرون رفت از اين وضعيت به آنها راه حل بدهد؟ وقتي مثلا فرزند اين خانواده ياد گرفته كه با آژانس به مدرسه برود حالا بايد به او ياد داد كه چگونه با هزينه كمتر مي تواند با اتوبوس به دانشگاه برود. پس ما در اقدام اول بايد جامعه را نسبت به وضعيتي كه در آن گرفتار شديم آگاه كنيم و به آنها راهكار درست هم نشان دهيم.
به فكر منابع ديگر باشيم
او مي‌افزايد: نكته مهم ديگر مديريت هدر رفت آب است. در حال حاضر آب‌هاي سطحي ما به عناوين مختلف هدر مي‌رود و بايد براي آن كاري كرد. مهم تر از آن مديريت انتقال آب است در اين بخش هم بخش زيادي از آب هدر مي‌رود و همچنين مديريت تخصيص در توزيع بايد رعايت شود. نمي‌شود كه هر منطقه اي از نظر اجتماعي قدرت بيشتري داشت به آن آب بدهيم و بخش هاي مهم تر را از ياد ببريم و نكته مهم ديگر هم فرهنگ سازي و استفاده بهينه و درست از آب است.
او مي گويد: اين نكته را هم بايد در نظر داشته باشيم كه در حال حاضر بايد به فكر منابع ديگر غير از منابع طبيعي آب هم بود. يعني تصفيه فاضلاب‌ها، شيرين كردن آب هاي شور ، جمع آوري آب باران و... در غير اين صورت نمي‌توانيم بحران پنهاني را كه در آن گرفتار شده ايم و به زودي خودش را نشان مي‌دهد مديريت كنيم.
كردواني در آغاز اين گفت‌و‌گو مي گويد: اينكه آقاي وزير گفته در حال حركت به سمت بحران آبي هستيم باز هم جاي شكرش باقي است و مي توانيم اميدوار باشيم كه مسئولان دولتي هم در حال پذيرش واقعيت‌ها هستند اما واقعيت اين است كه وضع منابع آبي از آنچه وزير گفته خيلي بدتر است. او كه سال هاست در اين زمينه فعاليت مي‌كند و كتاب هايي هم در اين‌باره نوشته مي‌افزايد: من سال ها قبل اعلام كردم كه« آب هم پير مي‌شود.» ما در طول اين سال ها منابع آبمان را مورد بي‌توجهي قرار داديم. در كتابي در سال 1363 نوشتم كه در حال غارت آب هستيم. واقعيت اين است كه منابع آب كشور از طريق حفر بي رويه چاه ها در حال غارت شدن است. او مي گويد: 30 سال قبل آن زمان كه غفوري فرد وزير نيرو بود هشدار دادم كه 80 درصد چاه‌هاي حفر شده بايد بسته شود. اما متاسفانه توجهي به اين موضوع نشد. در منطقه كرمان در حال حاضر 1650 حلقه چاه وجود دارد. وقتي اين چاهها حفر مي‌شد مدام باغات را گسترش مي دادند. اما حالا كه ديگر آبي در كار نيست اين باغ ها شروع كرده‌اند به خشك شدن و سالي 7 هزار هكتار باغ در اين مناطق خشك مي شود. يعني با اين كار ما هم منابع آب مان را هدر داديم و هم از طرف ديگر معضلي ديگر را پيش‌رو داريم.
چرخه آب عوض شده
كردواني مي‌گويد: با كارهاي اشتباه و مقطعي و تصميمات غيركارشناسي كاري كرده‌ايم كه چرخه آب برعكس شود. در كتاب‌هاي دبستان و دبيرستان در مورد بارندگي و تشكيل دخاير آب زير زميني و سطحي و.. به بچه ها آموزش‌هايي داده مي شود و كم و بيش نسل امروز با اين مباحث آشنا هستند. اين چرخه طبيعي به‌خاطر ندانم كاري هاي انجام شده در كشور برهم‌خورده و در واقع منبع تجديد پذير ديگر درست نمي‌شود.
او ادامه مي‌دهد: در حال حاضر عمق چاه هاي حفر شده در كشور به 350 و در برخي مناطق به 550 متر رسيده است. خوب با اين حساب چه انتظاري از دخاير و سفره‌هاي زير زميني داريم؟ از قول من بنويسيد كه در 5 تا 50 سال آينده اگر اين روند ادامه داشته باشد ديگر آبي در كشور وجود نخواهد داشت. او درخصوص توضيح منظورش از 5 تا 50 سال آينده مي گويد: يعني از 5سال آينده از مناطق كم آب قطع شدن و از بين رفتن كامل منابع آبي شروع و تا 50 سال آينده پر آب ترين مناطق كشور هم ديگر آب طبيعي نخواهند داشت.
او مي افزايد: در اين سال ها ما مدام در حال سد سازي بوديم و در اين زمينه در رده هاي اول و دوم جهان قرار گرفتيم اما از اين سدها چه استفاده‌اي كرديم؟ در حالي كه اين سدها مدام در حال پر شدن از گل و لاي هستند و در آينده اي نزديك آنها را هم ديگر در اختيار نخواهيم داشت. پر شدن سدها يك پديده مهم است كه مورد توجه قرار نگرفته است و به عنوان مثال همين سد لتيان و كرج تا 30 سال ديگر كلا پر مي شوند.
كردواني مي گويد: در اين سال ها مدام بر عمق چاه ها افزوده و حفر چاه ها در مناطق مختلف افزايش داشته است . در گذشته كندن و رسيدن به آب از طريق قنات سال ها وقت مي برد اما الان با تكنولوژي هاي جديد در 15 روز مي شود به آب چاه دست يافت. بر همين اساس در حالي در سال 55 حدود 50هزار حلقه چاه در كشور وجود داشت كه ظرف 5 سال و در سال 60 اين تعداد دوبرابر شد. همان زمان بايد 75 درصد چاه ها را مي بستند.
توسعه بي برنامه
او مي‌گويد: همه اين غارت هاي منابع آبي با توجيه اين انجام شد كه مي‌خواهيم به توسعه دست پيدا كنيم و كشاورزي را توسعه بدهيم و.. . اما آيا اين راه توسعه است كه مهم ترين و حياتي‌ترين بخش منابع خدادادي را اينگونه از بين ببريم؟ اين موضوع توسعه بي‌برنامه در همه زمينه ها وجود داشته است. در حوزه آموزش عالي هم با همين ديدگاه شروع كردند به توسعه آشفته دانشگاه ها. به هر حال اين روند توسعه ادامه داشت اما توجه نمي شد كه فقط افزايش سطح زيركشت كشاورزي يا افزايش تعداد كارخانه ها و روند بي رويه گسترش شهرها توسعه نيست براي توسعه بايد برنامه منطقي و درست داشت.
او مي افزايد: وقتي شهرها گسترش پيدا كرد مشكل تامين آب آنها به وجود آمد. بعد شروع كردند از استان هاي آبخيز به مناطق ديگر آب دادن و نتيجه‌اش اين شده كه در خوزستان آب را برگردانديم به سمت اصفهان. اما آيا اين كار منطقي بود. او با انتقاد از سياست انتقال آب از مناطق پر آب به ديگر مناطق مي‌گويد: هر استان كم آبي را كه بخواهيد نابود كنيد فقط كافي است به آن آب بدهيد. چون با اين اقدام فقط تشنگي شان افزايش مي يابد بدون اينكه سير‌اب شوند. نتيجه اين مي شود كه استان هاي ديگر هنوز كم آبي دارند و از اين طرف ارتش در كارون رژه مي رود.
سدها را به روي كشاورزان بستند
كردواني مي گويد: صنعت سد سازي كه رونق گرفت اميدوار شديم با اين اقدام زمينه اي فراهم شود كه دست از سر آب هاي زير زميني برداشته شود. اما سدها را ساختن و آبش را بر روي كشاورزان بستند. اين آبها را بردند دادند به شهرها و كشاورزان هم رفتند سراغ حفر چاه هاي عميق تر و اين باعث شده كه ما حالا با اين بحران جدي مواجه هستيم.
او با انتقاد از سياست‌هاي اتخاذ شده براي مديريت بحران آب مي‌گويد: آمدند و دشت‌هاي ممنوعه براي حفر چاه اعلام كردند اين يعني محدود كردن كشاورزان كه از اقشار آسيب پذير به حساب مي‌آيند در حالي كه از آن ور هم به بهانه تامين آب آنها را از آب سدها محروم كرده ايم.
چه بايد كرد؟
كردواني در پاسخ به اينكه براي رفع يا كاهش اثرات اين بحران در حال حاضر چه بايد كرد مي گويد: وضعيت ما مانند خانواده اي است كه با وجود كمبود درآمد به خرج كردن هاي آنچناني عادت كرده است. سرپرست خانواده تا يك جايي با قرض و وام و اضافه كار و... اين خرج ها را تامين كرده اما حالا ديگر از عهده آن بر نمي آيد. در اين شرايط او بايد چه كار كند؟ آيا غير از اين است كه بايد به خانواده اش حقيقت را بگويد و براي بيرون رفت از اين وضعيت به آنها راه حل بدهد؟ وقتي مثلا فرزند اين خانواده ياد گرفته كه با آژانس به مدرسه برود حالا بايد به او ياد داد كه چگونه با هزينه كمتر مي تواند با اتوبوس به دانشگاه برود. پس ما در اقدام اول بايد جامعه را نسبت به وضعيتي كه در آن گرفتار شديم آگاه كنيم و به آنها راهكار درست هم نشان دهيم.
به فكر منابع ديگر باشيم
او مي‌افزايد: نكته مهم ديگر مديريت هدر رفت آب است. در حال حاضر آب‌هاي سطحي ما به عناوين مختلف هدر مي‌رود و بايد براي آن كاري كرد. مهم تر از آن مديريت انتقال آب است در اين بخش هم بخش زيادي از آب هدر مي‌رود و همچنين مديريت تخصيص در توزيع بايد رعايت شود. نمي‌شود كه هر منطقه اي از نظر اجتماعي قدرت بيشتري داشت به آن آب بدهيم و بخش هاي مهم تر را از ياد ببريم و نكته مهم ديگر هم فرهنگ سازي و استفاده بهينه و درست از آب است.
او مي گويد: اين نكته را هم بايد در نظر داشته باشيم كه در حال حاضر بايد به فكر منابع ديگر غير از منابع طبيعي آب هم بود. يعني تصفيه فاضلاب‌ها، شيرين كردن آب هاي شور ، جمع آوري آب باران و... در غير اين صورت نمي‌توانيم بحران پنهاني را كه در آن گرفتار شده ايم و به زودي خودش را نشان مي‌دهد مديريت كنيم.
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۳۶
انتشار یافته: ۲۷
آفرین بر این دانش وآینده نگری بزرگراه درست کنید و مناطق 21 و 22 و 23 و 24 و.. 50 ایجاد کنید و تولید خودرو را بالا ببرید و جنگلهای شمال را به بخش خصوصی واگذار کنید و .... آنگاه مشکلات زیست محیطی حل می شود من نمی دونم، حالا که برای این تعداد جمعییت کمبود جدی آب وجود دارد، تبلیغ برای افزایش جمعییت چه معنی می دهد؟؟؟لطفا یکی منو توجیه کنه.
ایکاش مسئولین گوش کنند. نسل آینده را دریابیم. همين پارسال مگه اعلام نشد منابع ما براي 150 ميليون نفر كفايت ميكنه؟پس چي شد؟؟
سلام با تشکر از این استاد محترم تا کی باید مرثیه آب و محیط زیست و هوای آلوده بخوانیم به قول سعدی علیه الرحمه دو صد گفته چون نیم کردار نیست . چرا از همه امکانات در اختیار منجمله صدا و سیما ،مطبوعات ،علما و خطبا ،نمایندگان مجلس ،دانشگاهها و ........ برای آگاه کردن مردم از بحران جدی آب استفاده نمی شود چرا همین سدها ی موجود با کارهای آبخیز داری و...... حفظ نمی شود به قول حضرت امام خمینی ره این تذهبون به کجا می رویم ؟ خدایا به ما بصیرت بیشتر عنایت فرما تا از همه نعمتهایت به نحو مطلوب و شایسته استفاده کنیم و شکر گذار آنها باشیم و ما را جزو اسراف کنندگان که در قران کریم آنها را برادران شیاطین خطاب کرده ای قرار مده امین یا ربالعالمین کو گوش شنوا؟50 سال دیگه که آب قطع شد میان میگن حالا چکار کنیم ...
متاسفانه فرزندان ما یک لیوان آب را با یک سکه طلا خواهند خرید!!!!!!!!!!!!!! دنیا هم روزی تمام می شود ولی اینکه جلو چاه را بگیرند اولا مصرف آب تغییر و جابجایی است نه وزن زمین کم می شود و نه آب از روی کره زمین میرود ضمن اینکه 4پنچم زمین آب است دوما فکری به ابرهای باران زا بکنید و سالی 5تا6 باران مصنوعی بارور کنید نه اینکه وحشت و نگرانی به دل مردم راه دهیم همینجوری مردم دنبال بهانه هستند یک راهش تجمیع چاههای کشاورزی است یعنی در منطقهای با مساحت معلوم فقط یک چاه اب حفر شود و بقیه چاهها پر شوند و همه چاه داران از همان چاه اب بگیرند با فرمولی معلوم و با روشهای نوین ابیاری این خطر کاملا جدی است. سلام اینکه اقای پرفسور میفرماید بی حساب و کتاب خیلی کارها انجام شده درست. اما اینکه منابع ابی دیگری وجود ندارد صحیح نیست دولت هنوز تشنه نشده و الا من روی طرح انتقال اب از خزر تا کنارک و از خزر تا بو شهر یعنی استانهایی که در حال حاضر در بحران کامل قرار دارند هشت سال کار کردم و دادم خدمت متصدیان امور از مرکز پزوهشهای مجلس تا دفاتر ریاست جمهور قبل و حالا با خود دکتر هم تماس گرفتم و... کسی تشنه نبود حالا اگر کسی تشنه بود ایمیل بزنه خلاصه طرح براش بفرستم ضمنا تو طرح اینجانب یک ملیون شغل ایجاد میشه و هر متر مکعب اب 5760تومان بعد از انتقال سود داره .والسلام اب میجویی بیا با ما نشین
تشنه ای با ما برین دریا نشین
ممنون و سپاس از ایشان، خدا کند گوش شنوایی هم باشد. با سلام صحبت های استاد بزرگوارم جناب آقای پرفسور کردوانی بسیار ارزشمند و دقیق است چون بنده در صنعت آب خدمت میکنم و مشکلات را لمس می کنم و قطعا نیز نیاز به منابع آب جدید در استان کرمان است واقعا باید به حرفهای اقای دکتر گوش داد. ما در مهندسی عمران درسهای مرتبط با آب داشتیم و بیست سال پیش اساتید بحران آب را دائما متذکر می شدند ، اما کو گوش شنوا. شيرين كردن آب هاي شور بهترين روش است. اين روش پايدار مي باشد آقاي كردواني كسي كه انتقاد مي كند بايد پيشنهاد هم داشته باشد اينكه بگوييم بايد مديريت كرد كه پيشنهاد نيست مثلا بايد طرح داد كه تصفيه خانه هايي براي استفاده مجدد از آب هاي مصرفي ايجاد كنيم - آب شرب را از آب شستشو جدا كنيم - حتي براي رفع بي آبي در بخش هاي كويري كشور مثلا از درياي عمان آب را بصورت لوله كشي به درياچه هاي مصنوعي ايجاد شده در كوير انتقال بدهيم به اين ها مي گويند پيشنهاد . سلام . به عنوان يك كشاورز و كارشناس آب كه دوستدار منابع طبيعي و ملي ميباشد اعلام مينمايم تا زماني كه ارزش اقتصادي آب مشخص نباشد و من كشاورز بابت استفاده از آب زيرزميني كه متعلق به عموم جامعه ميباشد وجهي نپردازم ، آب را با راندمان پايين استفاده و محصولات با نياز آبي بالا هم كشت مينمايم پس بايد مانند كشورهاي پيشرفته بابت آب مصرفي كشاورزي بر اساس كيفيت آب آب بها دريافت شود و چنانچه يارانه اي داده شود به توليد و محصولات خاص باشد . به آگاهي ميرسانم چنانچه به ازاي هر ليتر مصرفي آب در بخش كشاورزي تنها يك ريال دريافت شود كه همين مبلغ هم بر اساس كيفيت آب ميتواند متغير باشد ما ديگر هدر رفت آب در بخش كشاورزي نخواهيم داشت و كشاورزي ما از حالت سنتي به سمت علمي شدن و مكانيزه خواهد رفت و در اين فرايند بايد كشاورزان را با دادن تسهيلات با بهره بانكي صفر درصد جهت بالا بردن راندمان آبياري و كارايي مصرف آب كمك نمود تا روند تخليه آب سفره هاي آب زيرزميني و بيلان منفي آن را كاهش داد. من هر روز به این قضیه فکر می کنم که چرا دولت و رسانه ها و مردم اینقدر به این بحران بی تفاوت هستند؟ انگار نه انگار که ظاب مایه حیاته! نمی بینید که هیچ بارندگی در کشور نداریم؟ یک فکری بکنید تو رو خدا! حداقل مردم دلشون به حال خودشون بسوزه! چرا اینقدر تو مصرف آب اصراف می کنید آخه! زودتربایدسرمایه گذاری بسیارزیادی جهت شیرین کردن اب ازدریای عمان درسواحل سیستان وهرمزگان کرد واب رابه داخل کشورانتقال داد .این کارکمترین خطررابرای منابع اب داخل کشور دارد ومحیط زیست راهم ازبین نمی برد. قیول دارم، اگر فرهنگ استفاده از آب در زندگی و کشاورزی درست شود. 50 درصد مشکل حل می شود. وقتی با یک لیوان آب می شود حتی وضو گرفت چرا یک پارچ مصرف می کنیم. در کشور ما تاکنون به کارگزاران ودست اندکاران حوضه اب کمتریت توجه واحترامی قائل نشدهاند وارزش اب هنوز در فلات خشک وکویری ایران که از ازمنه قدیم از عهد ایران باستان مدام در بارهاش حرف میزنند وشعار الکی وکذائی میدهند ودر عمل هنوز قبول ندارند که بارش در کشور یک سوم جهانیست وما بر پهنه خشک قرار داریم واز نظر مصرف بدون محدودیت مصرف میکنیم لذا کوتاه سخن تا بخود نیائیم واز عقل ودرایت استفاده نکنیم به پسرفت وقهقرا گرفتار خواهیم شد عزيز من تو این مملکت مردم هم مثل دولت دنبال پول هستن. کی بفکر بحران آب هستش.تو ایران این همه به موتورسوارها میگن تند نرین.کلاه بزارین ولی تا تصادف نکن نمیفهمن.پس حرف زدن بابت مشکلات تو ایران مثل آب تو هونگ کوبيدنه.تو روستای ما از کوه آب میاد ولی کسی ازش استفاده نمیکنه ولی خدا به داد کسی که یه روزی بخواد از این آب استفاده کنه.روزگارشو سیاه میکنن.این مملکت ما.الان همه دنبال پول هستن کسی به فکر آلودگی هوا و کمبود آب صرفه جویی و غیره نیستن.ولی خدا بدادمون برسه.تشکر برای کاهش اثرات این فاجعه که متاسفانه مانند بسیاری دیگر از معضلات تاکنون مورد توجه قرار نگرفته باید خیلی سریع وگسترده از طریق رسانه ها علی الخصوص صدا وسیما خوب اطلاع رسانی نمود ، فرهنگ سازی کرد و عموم مردم را دعوت به همکاری نمود تا نسلهای بعدی تاوان بی درایتی مارا نپردازند . در تمام حوضه هاي آبريز كشور بجز حوضه آبريز تالش تالاب انزلي ما درگير تنش آبي هستيم . واقعيت اينه ما در مركز بحران شديد آبي قرار داريم . متاسفانه برنامه هاي انتقال آب از حوضه هاي شمالي كشور با جديت دنال ميشه كه باعث تخريب شديد محيط زيست در اين مناطق و از بين رفتن پوشش جنگلي خواهد شد ولي هيچ كس در اين خصوص اعتراضي نمي كنه ! چون قراره واسه شرب شهرها انتقال صورت بگيره !!!! تعجب نكنيد اگه رود كارون تبديل به يك رودخانه فصلي بشه و.... درود بی پایان بر پرفسور پرویز کردوانی که حقیقت تلخ را گفتند .... حالا باز هم بگویند جمعیت باید 200 میلیون بشود... کاش یه روز وقتی صبح می یایم سره کار و صفحه تابناک رو باز می کنیم خبرها همه این باشه که کل دنیا در صلح هستند مردم ایران همه از لحاظ مالی به وضعیت خوبی رسیدند هوای ایران به شاخص کامل سلامت رسیده تمام حیوانات در حال منقرض شدن حمایت شده و منایع طبیعی در شرایط خوبی هستند و در آخر مردم ایران باز هم خوشحالننننننننند ای کاش می شد تابناک