این مرد بزرگ کیست؟ این انسان والاسرشت کیست؟ این پزشک متعهد به سوگند پزشکی کیست؟ که خدماتش چون نورافکنی قوی می درخشد. به همه نور می بخشد؛ ولی چون خورشید هیچ کمبودی در این دریای نور تاکنون مشاهده نشده است. آیا وصل به منورالنور است؟ شاید هست که اینگونه است.

استاد دکتر علی بازقلعه را می گویم. نامی آشنا برای هزاران نفر مردم شهر و روستا و اطراف گلپایگان

استاد والا جناب آقای دکتر بازقلعه ابتدا بیمار را درمان می نماید و سپس بگونه ای عمل می کند که بیمار فکر می کند فقط یک پانسمان برایش انجام داده، این شخصیت بزرگ بسیار ساده زندگی می کند، با اتوبوس رفت و آمد می کند، اهل تظاهر نیست، اهل تجارت نیست، اهل تملق نیست؛ چون اهل این دنیا نیست او سر و سرّی با جایی دارد که هیچ کس نمی داند! وقتی او را در خیابان می بینی باید به تو بگویند دکتر علی بازقلعه این است؛ زیرا دانسته که از جنس بالایی ها نیست. از مردم است، برای مردم است، با مردم است. شماره همراهش مردمی است، شخصی است که اسناد و مدارک وجودیش با اصل برابر است. صورتش گریم ندارد، دست و دلش چدنی نیست، معتاد به زندگی نیست، گروه خونش منفی نیست، اتو کشیده نیست.

به قول شکسپیر انسانی است که جرأت کارهای شایسته را دارد بنابراین شایسته نام بزرگ و شریف »انسان« است.

به جرأت باید گفت صدها سال از زمان خودش جلوتر است. تنها نام دکتر و جراح و متخصص را یدک نمی کشد؛ چون تازه به دوران رسیده نیست.

استاد عزیز و گرامی

گلپایگان با وجود گلهایی چون حضرتعالی به خود می بالد و شاید شرمنده از گلی است که با خود همراه دارد. به جرأت می گویم خدای رحیم و رحمان در وجود شما حلول کرده و از بارگاه باعظمتش می خواهیم که عمر شریفتان با نشاط و سلامت کامل صدها سال ادامه داشته با شد و دستان طلایی و حکیم شما با عنایات خداوند بزرگ شافی بیماران این خطه و دیگر سرزمین های این کشور باشد. زبان قاصر و قلم ناتوان از یک هزارم حکمت و توانایی های  شماست که اقرار کند و بنویسد.

طوبی لکم الجنه

                                حسین ربیعی- بازنشسته آموزش و پرورش گلپایگان