حسن نوری
امام خمینی ( قد سره ) :
من می دانم ورزشکاران در گود زورخانه یاد خدا هستند ، یاد امیر المومنین (ع) هستند . تقویت کنید یاد خدا را، تقویت کنید یاد مولا را و همه با قدرت همه با ایمان انشاءا... به پیش ببرید.
مقام معظم رهبری :
• ورزش باستانی یک تاریخ است برای ما ، یک ورزش نیست ، یک فرهنگ است .
• ورزش باستانی یک گنجینه فرهنگی و تاریخی است .
• ورزش باستانی کشورمان یک تاریخ و یک فرهنگ محسوب می شود .
• این ورزش اصالتاً ایرانی است و از تاریخ برای ما به یادگار مانده است .
******************************************************
ورزش زورخانه‌ای آداب و سنتی خاص دارد. آداب و سننی که با پیروی از پهلوانان و دلاوران افسانه‌ای دورۀ باستانی و تاسی از پیشوای نخستین شیعیان و جوانمران، خُلق و خوی مردانگی و مروت و جوانمردی را در ورزشکاران بر می‌انگیزد یا نیرو می‌بخشد. این خصایل نیکو در قالب شعرها و داستانهایی به صورت آهنگین و به همراهی «ضرب زورخانه» که مهم‌ترین ساز این نوع موسیقی است، برای برانگیختن ورزشکاران در هنگام ورزش از سوی «مرشد» خوانده می‌شود. ورزشکاران هماهنگ با موسیقی و نوای مرشد، جست و خیر می‌کنند و حرکات زیبای گروهی یا فردی به نمایش می‌گذارند
*****************************************************************
تصاویری از ورزشکاران زورخانه ای قدیمی گلپایگان
*************************************************************
بازدید شهردار گلپایگان از زورخانه
*******************************************************
تصاویری از ورزشکاران کنونی زورخانه گلپایگان
***************************************************
ورزش های زورخانه ای و سلامت
دکتر علیرضا حساس رودسری، مدیر کمیته آموزش فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای و پزشک ورزشی آکادمی ملی المپیک؛ اگرچه ورزش های زورخانه ای ممکن است همراه با بزرگی شکم در نظر گروهی از افراد تداعی شود اما باید دید که از نظر علمی نقش این ورزش در سلامت چیست و چرا چنین تصویر ذهنی غلطی وجود دارد.
برای «افزایش سطح سلامت» فاکتورهای متعددی باید در یک ورزش وجود داشته باشد که یکی از آنها «شدت ورزش» است؛ شدت ورزش به افزایش ضربان قلب و تنفس بستگی دارد، به عبارت ساده تر، شدت ورزش یعنی مقدار افزایش ضربان قلب و تنفس.
ورزش هایی که شدت متوسط و زیاد دارند در زمینه «افزایش سطح سلامت» مفید هستند و فعالیت های «کم شدت» در این خصوص کارایی ندارند. فعالیت های افزایش دهنده استقامت قلبی تنفسی، قدرت عضلات، انعطاف بدنی، استقامت عضلانی و حرکات تعادلی از جمله دیگر فاکتورهای دخیل در افزایش سطح سلامت می باشند که باید همگی در یک ورزش وجود داشته باشند. با این تعریف ورزش زورخانه ای در گروه ورزش های با «شدت زیاد» قرار دارد.
ورزش های زورخانه ای تمامی موارد «افزایش دهنده سطح سلامت» را در یک جلسه تمرینی پوشش می دهد. نرمش های پشت تخته، پا زدن و چرخ از جمله فعالیت های افزایش دهنده استقامت قلبی تنفسی می باشند، سنگ گرفتن، انواع شنوها، میل گیری و کباده افزایش دهنده قدرت و استقامت عضلانی هستند و شیرین کاری هایی همچون کف گرد، فِر و انواع چرخ ها افزایش دهنده تعادل می باشند. مجموع این ورزش ها علاوه بر فاکتورهای یادشده، افزایش دهنده انعطاف بدنی نیز هستند.
با شناخت عوامل افزایش سطح سلامت لازم به یاد آوری است: ورزش هایی که تمام موارد مذکور را پوشش می دهند در صورتی که در گروه ورزش هایی با شدت متوسط باشند باید شش روز در هفته به مدت یک ساعت و اگر با شدت زیاد باشند سه روز در هفته به مدت نیم ساعت انجام پذیرند، لذا سه جلسه ورزش های زورخانه ای در هفته، با توجه به اینکه هر جلسه با حدود هشت بار تکرار حرکتی حدود 45 دقیقه طول می کشد، برای افزایش سطح سلامت کاملاً کافی به نظر می رسد.
تصویر ذهنی نادرست از ورزش زورخانه از کجا آمده است
1. رژیم غذایی نامناسب از جمله دلایل اصلی است.
2. به صورت عرفی افراد یک روز در هفته آن هم روزهای تعطیل در زورخانه ها به ورزش می پردازند و کمتر به صورت مرتب هفته ای سه روز ورزش می نمایند.
3. حرکات این ورزش به درستی انجام نمی پذیرد و نقش استقامتی و چربی سوزی آن به حد اقل ممکن می رسد.
4. در این ورزش حد اقل امکان آسیب جسمنی وجود دارد، لذا افراد میان سال رویکرد بیشتر و بهتری به ورزش های زورخانه ای دارند.
5. به دلیل رعایت کسوت و سیادت، هرگاه گزارشی تهیه شده از افراد کهنه کار این ورزش تصویر برداری شده است.
6. مسابقات ملی ورزش های زورخانه ای پوشش مناسبی ندارد لذا اساساً ورزش جوانان در معرض دید عموم قرار نمی گیرد.
در خاتمه شعار فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای را یاد آور می شوم «همه، همه جا و همه وقت» می توان به ورزش های زورخانه ای پرداخت
*******************************************************
پیشینه ورزش زورخانه ای
ورزش زورخانه‌ای یا ورزش باستانی ویا ورزش پهلوانی نام مجموعه حرکات ورزشی با اسباب و بی‌اسباب و آداب و رسوم مربوط به آنهاست که در محدوده تاریخی و فرهنگی ایران از گذشته‌های دور رواج داشته‌است.
ورزشهای زورخانه‌ای نام دیگر ورزشهای باستانی ایرانیان است. جایی که در آن به ورزش باستانی می‌پردازند زورخانه نام دارد.
پروندۀ ثبت جهانی ورزشهای زورخانه‌ای و آیینهای پهلوانی به کوشش فدراسیون پهلوانی و زورخانه‌ای ایران آماده گردید. آیین پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای در تاریخ 25 آبان 1389 برابر با 16 نوامبر 2010 در فهرست میراث معنوی یونسکو از سوی ایران [1] به ثبت جهانی رسید.
ورزش و انجام حرکات پهلوانی جزو فعالیتهای اصلی روزمره ایرانیان در دوران باستان بوده است. جامعۀ آن زمان ارزش خاصی برای ورزشکارانی قایل می‌شد که برای قدرت بدنی و شجاعت روحی که در اختیار داشتند، شکرگزار بوده‌اند.
بر پایهٔ تاریخ، زورخانه در حدود هفتصد سال پیش (قرن 7 خورشیدی) به وسیلهٔ محمود معروف به پوریای ولی که ظاهراً از مردم خوارزم بوده و گویا در سال 772 ه. ق. درگذشته به صورت امروزی بازسازماندهی شده‌است. با این حال بر پایهٔ رفتار و منش تاریخی و اسطوره‌های ایران زورخانه می‌تواند دستکم در ایران تاریخی بسیار کهن‌تر داشته باشد؛ چرا که مردم ایران که از ابتدای تاریخ خود به پهلوانی و کشتی‌گیری و آمادگی جسمانی نیاز مبرم داشته‌اند تا به دستور زرتشت پیغمبر باستانی‌اش خود را برای یاری اهورا مزدا در چالش با اهریمن نیرومند سازند. به همین روست که هماره ضعف و زبونی را نکوهش شمرده‌اند. در شاهنامه فردوسی بخش ویژه‌ای را به پهلوانی اختصاص داده شده است. در اوستا، نامۀ مینوی آیین زرتشت در زمینۀ پهلوانی چنین آمده‌است:
پهلوانی مردانه را می‌ستاییم که به مردان گشایش دهد که به هوش گشایش دهد که تندتر از تند و دلیرتر از دلیر است که بسان بهره‌ای ایزدی به مرد رسد و مردان را در گرفتاری رهایی بخشد.
جایگاه زورخانه پس از اسلام در زنده‌کردن جنبش ملی ایران و ستیز با بیگانگان و نیز رستاخیز زبان فارسی و فرهنگ و آیین افتادگی و برادری که از عهد باستان در ایران رواج داشته‌است، اهمیت ویژه دارد. | 
گلها و سبزیجات بهاری در ارتفاعات گلپایگان -موسیر ، لاله ، مرزنجوش ، شوید
ورزش زورخانه‌ای آداب و سنتی خاص دارد. آداب و سننی که با پیروی از پهلوانان و دلاوران افسانه‌ای دورۀ باستانی و تاسی از پیشوای نخستین شیعیان و جوانمران، خُلق و خوی مردانگی و مروت و جوانمردی را در ورزشکاران بر می‌انگیزد یا نیرو می‌بخشد. این خصایل نیکو در قالب شعرها و داستانهایی به صورت آهنگین و به همراهی «ضرب زورخانه» که مهم‌ترین ساز این نوع موسیقی است، برای برانگیختن ورزشکاران در هنگام ورزش از سوی «مرشد» خوانده می‌شود. ورزشکاران هماهنگ با موسیقی و نوای مرشد، جست و خیر می‌کنند و حرکات زیبای گروهی یا فردی به نمایش می‌گذارند
زورخانه پوریای ولی گلپایگان
