گویا مردم این سرزمین بطور دائم با یک روال و بر پایه همرنگ جماعت بودن ،استفاده از کالایی و یا متاعی را به اجماع همرنگ میشدند و از جمله آن ملبس شدن به تنبان دبیت و کلاه سده و استعمال چپق همچون ناس زیر زبان افاغنه و....از اوجب واجبات و به رسم چشم و همچشمی گوی سبقت از هم می ربودند تا که خدای ناکرده از قافله عقب نمانند کاسبان به فراخور اشتیاق این جماعت کسب و کاری  فراهم آورده و در هر سرا و حجره ای بساط متاعی را پهن کرده و ارتزاقی میکردند در میانه بازار شهر جربادقان، حبیبی از حبیبان خدا که "حاج باقر" می نامیدندش،  بساط کلاه نمدی سده را بر دیگر مایحتاج خلق اله مقدم دانسته و با این کسب حلال روزگار میگذراند و با کسبش بخل همسایگان و هم کسبیان را برانگیخته بود . چون مکتوبه ای به دیار سده اصفهان از برای درخواست 10 کلاه نمد نمود و به دست قاطرچی سپرد . حاسدان مرقومه را بربودند و 10 را به 100 مخدوش کردند و دوباره در خورجین قاطرچی جاسازی کردند تا از این گذر کاسب بی نوا  را به افلاس و ورشکستگی بیندازند . مکتوبه در سده اصفهان باز شد و چند روزی در پیشخوان نمدمال باقی ماند تا مگسان جولان بر آن زدند و با فضولاتشان 100 را به 1000 تغییر شکل دادند و چون نمد مال نبشته را به احتیاط دید از درخواست "حاج باقر"متعجب شد و پیش خود تصور نمود که کاسب بینوا قصد تجارت این متاع را به دیگر بلاد دارد و خوشحال از این کسب وکار، هرچه کلاه نمدی در اختیار داشت در خورجین قاطرچی نهاد و چون به 1000 نرسید از دیگر نمدمالهای سده و دهات استمتاع طلبید و بار را به 1000 راهی جربادقان (گلپایگان) نمود . چون کلاه در سده اصفهان کمیاب شد و این خبر به گوش خلق الله رسید ، همگی هجومی به نمدمالها نموده و ته مانده کلاه ها را به قیمتی گزاف ابتیاع کرده و درصندوق خانه ها پنهان کردند .

کمیاب و نایاب شدن کلاه نمدی به طرفه العینی بلاد اطراف را فرا گرفت و قبل از ورود قاطرچی به شهر، خلق الله به طرف بساط "حاج باقر" هجومی آوردند و نوبه ای برای ابتیاع کلاه برای خود محفوظ کردند و چون بار به مقصد رسید کاسب از همه جا بی خبر که  فکر می کرد فقط 10 کلاه در  محموله خود دارد، با انبوهی از کلاهانی روبرو شد  که اکنون در تمام بلاد سپاهان نایاب شده بود و تقدیر چنین بود که محاسبه حاسدان که دامی پهن کرده بودند تا کاسب حبیب الله را به مفلسی بیندازند اشتباه از آب درآمد و  به لطف تبع محتکرانه ملت جوعان ، ره صدساله، یکشبه طی شد و  افسانه شانس را واقعیتی نمود.

و چه نزدیک است این حادثه حقیقی با واقعه  هر روزه وارثان همان خلق بر سر خرید دلار و سکه و ارز!، هجومی به مثابه یوم القیامه در صف محشر که گویی ره بازگشتی بر آن متصور نیست!؟