سقف فلزی ایوان شمالی مسجد جامع گلپایگان فرو ریخت
اصفهان- ایرنا- مسؤول نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گلپایگان گفت: سقف فلزی ایوان شمالی مسجد جامع تاریخی گلپایگان که جزو بنای اصلی نیست، به دلیل فرسودگی فرو ریخت.

ˈمهدی نوبختˈ عصر شنبه در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا، اظهار کرد: این سقف که در سال 1347 به صورت خرپا و سازه فلزی ایجاد و روی آن با ایرانیت و ورق های معوج پوشانده و با گاه گل و سپس با سیمان و ایزوگام عایق کاری شده بود، به دلیل فرسودگی و سنگینی فرو ریخت.

وی با اشاره به اینکه مسجد جامع گلپایگان با قدمت 900 سال از بناهای مهم تاریخی دوران سلجوقی در این شهر است، ادامه داد: ایوان های مساجد تاریخی بویژه در زمان سلجوقی بدون سقف بوده است.

مسؤول نمایندگی میراث فرهنگی گلپایگان افزود: چرخش هوا در داخل ایوان، دهلیزها و گنبد خانه از دلایل نبود سقف برای ایوان این مساجد محسوب می شود.

نوبخت با بیان اینکه نیازی به بنای مجدد سقف فرو ریخته نیست، تأکید کرد: در صورت درخواست با نظر کارشناسی این اقدام صورت خواهد گرفت.

به گزارش ایرنا، این بنای تاریخی که در زمان سلطنت ابوشجاع محمد فرزند ملکشاه سلجوقی در سال 508 هجری قمری احداث شده، دارای یکصد متر طول و 52 تا 62 متر عرض است.

صحن مسجد جامع گلپایگان بدون احتساب هشتی ها، حجره ها و رواق ها حدود یکهزار و 600 متر مربع مساحت دارد و ارتفاع گنبد مسجد 22 متر و ابعاد گنبد از داخل 12 در 12 متر است.

یک حوض آب بزرگ و کم عمق نیز در وسط صحن مسجد قرار دارد که علاوه بر مکانی برای وضو گرفتن نمازگزاران بر زیبایی این مسجد افزوده است.

سر در مسجد گلپایگان از سمت داخل محوطه رو به صحن با آجرهای آبی رنگ با جمله ˈیا علیˈ به صورت زیبایی مزین شده و شبستان اصلی مسجد جامع گلپایگان همچون سایر بناهای عصر سلجوقی فاقد کاشی کاری است.

محراب این مسجد از دو بخش تشکیل شده که در قسمت پایینی متصل به کف محراب و در قسمت بالای محراب کلمات ˈالله احدˈ و ˈالله صمدˈ به خط کوفی مشهود است.

آیاتی از قرآن کریم نیز در اطراف محراب بزرگ مسجد جامع گلپایگان به خط کوفی نقش بسته است.

مسجد جامع گلپایگان که در بافت قدیمی شهر گلپایگان واقع شده به شماره 191 به ثبت آثار ملی ایران رسیده و هنوز به عنوان مصلای اصلی نماز جمعه گلپایگان از آن استفاده می شود.