گلها و سبزیجات بهاری در ارتفاعات گلپایگان -موسیر ، لاله ، مرزنجوش ، شوید
حمیدرضا جمشیدی- عضو شورای بخش شهرستان گلپایگان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا در خصوص حقابه کشاورزان، اظهار کرد: مسئله آب و زمین‌های کشاورزی همواره مطرح بوده است، اما متأسفانه یا نمی‌خواهند مشکل را حل کنند یا امکانش وجود ندارد، اما برخی مواقع احساس می‌کنم که نمی‌خواهند مشکل حل شود.
وی ادامه داد: اکنون بی‌اطلاعی بزرگترین مشکلی است که کشاورزان دارند و متأسفانه نشستن کارشناس جهاد کشاورزی در اتاقش و اینکه منتظر باشد کشاورز به او مراجعه کند، به یک فرهنگ تبدیل شده در حالی که این بزرگترین اشتباه و آفت کشاورزی است.
عضو شورای بخش شهرستان گلپایگان گفت: کشاورز زمانی به جهاد کشاورزی مراجعه می‌کند که مشکلی پیش آمده است، اما کارشناس وظیفه دارد که از پیش آمدن مشکل جلوگیری کند. متأسفانه زمانی به فکر آبیاری تحت‌فشار و کشت‌های جایگزین افتادند که دیگر فایده ندارد در حالی که 20سال پیش برای گلپایگان کشت جایگزین و کم آب در نظر گرفته بودند.
جمشیدی در خصوص تأمین آب کشاورزی، خاطرنشان کرد: آب را از کشاورز گرفتند و حاضر نیستند پس بدهند، نمی‌گوییم برای یک زمین بیابانی آب بدهند. آبی که کشاورزان داشتند برای آبیاری زمینشان زیاد هم بود، اما به دلیل احداث سد کوچری آب کشاورزی را خشک کردند، بنابراین دولت مسئول است که آب را تأمین کند و به دلیل اینکه وظیفه‌شان است نباید بر سر مردم منت بگذارند.
اگر حقابه را نگیرند به کشاورز خیانت کرده‌اند
وی افزود: اینکه می‌گویند حقابه را داریم می‌گیریم مسئله‌ای نیست که بخواهند منت آن را بر سر کشاورز بگذارند. اگر حقابه را بگیرند حق کشاورز را دادند، اگر نگیرند به کشاورز خیانت کرده‌اند، متأسفانه فکر می‌کنند که دارند به کشاورز خدمت می‌کنند در حالی که این حق کشاورز است.
جمشیدی اضافه کرد: در منطقه کنار رودخانه این‌قدر آب وجود داشت که تنها یک دوم آن مصرف و مابقی وارد رودخانه می‌شد، اما اکنون به دلیل احداث سد کوچری قطره‌ای آب ندارد، این منطقه را خشک کردند و حالا که می‌خواهند حقابه خودشان را هم بدهند منت می‌گذارند.
عضو شورای بخش شهرستان گلپایگان با بیان اینکه منابع طبیعی، دامداری و کشاورزی منطقه کنار رودخانه به دلیل بی‌برنامگی‌ها نابود شده است، تصریح کرد: متأسفانه در بوق و کرنا می‌کنند که به روستاها اعتبار دادیم، وام‌های اشتغال‌زایی و تبدیل نوع آبیاری به کشاورزان داده‌ایم، کدام وام؟ این وام به کدام کشاورز رسیده؟ این وام در اختیار شرکت‌های کشت و صنعت، سهامی زراعی و مالکان زمین‌هایی با بیش از 100هکتار قرار می‌گیرد، به کشاورزان خرده پا که وام نمی‌دهند.
وی ادامه داد: افرادی می‌گویند وام‌های کم‌بهره دادیم، نمی‌دانیم به چه کسانی دادند، به کشاورزانی که ما می‌شناسیم این مبلغ‌ها اختصاص پیدا نکرده است. کشاورز می‌خواهد آبیاری تحت فشار انجام دهد، اما پول ندارد، این اعتبارات را به کسی می‌دهند که می‌خواهند توسعه داشته باشند، این وام برای تغییر نوع آبیاری نیست بلکه برای افزایش سطح زیر کشت پرداخت می‌شود.
جمشیدی با بیان اینکه اعتباری برای جابجایی تیرهای برق در روستاها گرفته شده، اما تاکنون اقدامی نشده، در رابطه با فرسودگی لوله‌های آب شرب یادآورشد: قدمت زیاد لوله‌های آب شرب در روستاها سبب شده که همواره دچار شکستگی لوله‌ها باشیم و آب بسیار زیادی هم هدر برود، وقتی لوله‌ای هم شکسته می‌شود، حدود 24الی48 ساعت زمان می‌برد تا تعمیر شود که سبب تلف شدن مقدار بسیار زیادی آب می‌شود.
