امیرعباس مهدوی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی «فلزات آنلاین» با اشاره به میزان متفاوت ضایعات استفاده شده در هر نوع آلیاژ، خاطرنشان کرد: در برخی موارد به دلیل حساسیت‌هایی که قطعات دارند، امکان استفاده از قراضه‌ها و ضایعات در تولید شمش‌ها وجود ندارد اما در سایر موارد، بسته به محصول مورد نظر، می‌توان از مقادیر متفاوتی از ضایعات و قراضه‌های آلومینیومی (حدود 10 تا 50 درصد مواد اولیه)، استفاده کرد؛ ضمن اینکه در برخی موارد، میزان استفاده از ضایعات نرم و خشک در فرآیند تولید محصولات آلومینیومی به سفارش خریدار بستگی دارد.

موضع‌گیری منفی در مورد استفاده از ضایعات وجود دارد

وی افزود: البته واژه ضایعات در فرهنگ ما به شکل بدی جا افتاده است و موضع‌‌گیری منفی در مورد آن وجود دارد؛ در‌ صورتی که استفاده از این قراضه در برخی‌ از محصولات نه‌تنها بد نیست بلکه محاسنی نیز به‌ همراه دارد، در‌ واقع استفاده از ضایعات آلومینیوم در ایران نیز مانند سایر کشورها متداول است اما بیشتر تولیدکنندگان به دلیل همین موضع‌گیری منفی، علاقه‌ای به مطرح کردن آن ندارند.

مهدوی مهم‌ترین مزیت استفاده از ضایعات آلومینیومی در تولید شمش و بیلت‌ها را کاهش قیمت تمام ‌شده این محصولات دانست و گفت: این کار قیمت تمام شده محصول را برای تولیدکننده و مصرف‌کننده کاهش می‌دهد؛ علاوه‌بر این، در ترکیب ضایعات آلومینیومی ترکیبات مس، نیکل، سیلیس و... وجود دارد که برای تولید آلیاژهای مختلف مورد نیاز است و تهیه آن‌ها به‌ صورت مجزا، هزینه تولید را بالا می‌برد.

ضایعات خشک موجب شکنندگی محصول نهایی نمی‌شود

مدیرعامل شرکت آلیاژ و ریخته‌گری فن‌آور ذوب گلپایگان در مورد میزان استفاده از ضایعات آلومینیومی در تولید محصولات مختلف، عنوان کرد: میزان به‌کارگیری این مواد در هر کدام از انواع آلیاژها، متفاوت و با توجه به شرایط مورد نیاز محصول، متغیر است، به طور مثال، کاربرد ضایعات و قراضه‌های آلومینیومی در تولید LM2 و ADC12 بیشتر و در مقابل در آلیاژهایی مثل 380،  356 و LM13 کمتر است. در تولید آلیاژ LM4 نیز برای محدود کردن میزان آهن و روی، باید استفاده از ضایعات آلومینیومی کمتر باشد و بیشتر مواد پرایمری مورد استفاده قرار گیرد. همچنین در میزان استفاده از ضایعات آلومینیومی در تولید بیلت نیز نباید زیاده‌روی کرد، به همین دلیل، میزان استفاده از قراضه در تولید بیلت‌های آلومینیومی اندک است.

مهدوی با اشاره به لزوم فیلترگذاری‌ و گاززدایی‌ در فرآیند تولید محصولات با ضایعات آلومینیومی و همین‌طور استفاده حساب شده و درست از آن‌ها، تاکید کرد: برای تولید محصولات آلومینیومی می‌توان از هر دو دسته ضایعات نرم و خشک استفاده کرد اما پیستون، سرسیلندر و رینگ اتومبیل جزو ضایعات خوب و شناسنامه‌دار آلومینیوم محسوب می‌شوند و بیشتر تولیدکنندگان علاقه دارند که بسته به شرایط محصول، در تولید شمش‌ها از این ضایعات استفاده کنند.

وی با رد کردن این فرضیه که استفاده از ضایعات خشک، موجب شکنندگی و ترک خوردن محصول نهایی می‌شود، تاکید کرد: استفاده اصولی و در حد استاندارد از ضایعات آلومینیومی تاثیری بر کیفیت محصول ندارد و این مشکلات می‌تواند به دلیل وجود نواقصی در مراحل مختلف تولید مانند ریخته‌گری، فیلترگذاری یا گاززدایی ایجاد شود.

مدیرعامل شرکت آلیاژ و ریخته‌گری فن‌آور ذوب گلپایگان در ادامه در مورد روش‌های جداسازی و تصفیه ناخالصی‌ها در تولید شمش‌ آلومینیوم نیز عنوان کرد: برای گرفتن ناخالصی‌هایی مانند آهن، روی، مس که به صورت مجزا در اجزای مختلف مواد بازیافتی وجود دارد، باید این تصفیه به صورت چشمی و فیزیکی و با باز کردن و جدا کردن قطعات انجام شود اما اگر ناخالصی در ترکیب آلومینیوم وجود داشته باشد، موضوع کمی فرق می‌کند؛ در این موارد، در فرآیند مذاب‌سازی، روش‌هایی مانند سرباره‌گیری با استفاده از فیلتر‌های سرامیکی و پارچه‌ای و گاز کابرال مورد استفاده قرار می‌گیرد تا یک مذاب مطلوب حاصل شود.

مهدوی در پایان با اشاره به کاهش میزان عرضه ضایعات آلومینیوم، گفت: نوسانات قیمت ارز و طمع فروش این مواد با قیمت بالاتر، باعث شده تا برخی از توزیع‌کنندگان برای به دست آوردن سود بیشتر، این مواد را انبار کرده و تمایلی به عرضه آن نداشته باشند