گلها و سبزیجات بهاری در ارتفاعات گلپایگان -موسیر ، لاله ، مرزنجوش ، شوید
علی اکبر زندی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به مشکلات کشاورزان شهرستان گلپایگان اظهار کرد: در شرایط اقتصادی فعلی که بیشترین فشار آن بر کشاورزان و دامداران است، این قشر در شهرستان گلپایگان علاوه بر مسائل فروش محصولات و خرید ادوات، با مشکلات کمبود آب برای کشاورزی نیز روبه‌رو هستند.
وی افزود: لازم است برخی از قوانین در این شهرستان از جمله قوانین مربوط به مجوز احداث اتاق کارگری بازنگری شده و فرایند اعطای مجوز، به اداره شهرستان تفویض اختیار شود.
نماینده گلپایگان در شورای اسلامی استان اصفهان گفت: انگیزه کشاورزان برای احداث اتاق کارگری، داشتن سرپناهی برای ادوات و استراحت کوتاه خودشان است، اما به دلیل سیر طولانی صدور مجوز در شهرستان که پس از آن در اصفهان نیز همه مراحل دوباره طی می‌شود؛ بیشتر کشاورزان ترجیح می‌دهند این کار را بدون اخذ مجوز انجام دهند.
زندی افزود: در شهرستان گلپایگان دائماً شاهد احداث و در پی آن تخریب اتاق‌های کارگری هستیم و کشاورزان حتی نمی‌توانند سرپناهی برای خودشان در زمین احداث کنند.
وی اضافه کرد: متراژ اتاق کارگری نیز نیازمند تعدیل است، با توجه به اینکه وسعت روستاها و به تبع آن زمین‌های کشاورزی با یکدیگر متفاوت است نباید برای همه زمینها یکسان تصمیم‌گیری شود.
نماینده گلپایگان در شورای اسلامی استان اصفهان با اشاره به مناقشات منابع طبیعی و مردم بر سر برخی زمین‌های کشاورزی اظهار کرد: برخی کشاورزان و مالکین دارای سند ثبتی قبل از انقلاب هستند که مورد قبول اداره منابع طبیعی نیست. این اسناد قدمتی بیش از 50 سال دارند و این موضوع علاوه بر تشکیل پرونده قضائی برای کشاورزان باعث بروز مشکلات زیادی برای روستاییان شده است.
زندی افزود: روند اعطای تسهیلات آبیاری کم فشار و پر فشار طولانی است و گاهی بیش از دو سال طول می‌کشد که انگیزه کشاورزان را کاهش داده است.
وی با اشاره به موضوع تخصیص آب شرب و کشاورزی برای روستاها، تصریح کرد: توزیع عادلانه آب برای شهرستان گلپایگان وجود ندارد، برخی زمین‌های کشاورزی شهری گلپایگان غرق در آب و روستاها تشنه هستند.
نماینده گلپایگان در شورای اسلامی استان اصفهان گفت: محصول شبدر که پرمصرف‌ترین علوفه تولیدی است در شهر کشت می‌شود اما در روستاها امکان کشت آن وجود ندارد زیرا آب به مقدار کافی در دسترس کشاورزان نیست این محصول در هفته حداقل دو بار باید آبیاری شود که امکان آن وجود ندارد.
زندی افزود: بیش از 12 هزار هکتار زمین در گلپایگان به دلیل کمبود آب لم‌یزرع مانده و این در حالی است که کشت نشدن گندم و جو در این زمینها خسارت زیادی را بر اقتصاد شهرستان وارد کرده است.
وی اضافه کرد: در گلپایگان روستایی داریم که فاقد چاه آب کشاورزی است و آبیاری در این روستا به وسیله آب قنات‌ها انجام می‌شود.
نماینده گلپایگان در شورای اسلامی استان اصفهان گفت: تسهیلاتی که برای ترمیم قنات‌ها داده می‌شود نسبت به میزان تورمی که مردم و کشاورزان با آن درگیر هستند بسیار کمتر است و با کمک‌های مردمی این قنات‌ها سرپا مانده‌اند.
